Betekenis woordenschat

den·schat totaal aan woorden waarover een taal of iemand beschikt Voorbeeld: 'een rijke woordenschat' Synoniemen:: vocabulaire, lexicon Synoniemen: lexicon vocabulair vocabulaire 6 definities. Een woordenschat, lexicon, vocabularium of vocabulaire is de verzameling woorden die een taal rijk is, of die een individueel persoon machtig is. Er kan sprake zijn van de woordenschat van: een persoon in de moedertaal of in een vreemde taal ;. Betekenis woordenschat Daarbij is er verschil tussen de receptieve en de productieve woordenschat. De receptieve woordenschat bevat woorden die het kind wel begrijpt, maar (nog) niet gebruikt. Bij de productieve woordenschat gaat het om woorden die het kind gebruikt.. Een vierjarig kind heeft doorgaans een receptieve woordenschat van ongeveer woorden.

Vocabulaire definitie

Vocabulaire Een beschrijving van de mogelijke waarden van de metadata-elementen of hoe elementen worden vastgelegd, zoals notatie van datum of het metadata-element opleidingstype bestaat uit de volgende waarden: PO, VO, BVE, HBO en WO. French definition, examples and pronunciation of vocabulaire: Dictionnaire succinct ou spécialisé..

Vocabulaire definitie Ensemble des mots, des vocables d'une langue: Le vocabulaire français. Synonymes: glossaire - lexique. 2. Ensemble des termes propres à une science, à une technique, à un groupe, à un milieu, à un auteur: Le vocabulaire de la philosophie. Vocabulaire argotique. Le vocabulaire de Hugo. Synonymes: jargon - langue - terminologie. 3.

Woordenrijkdom synoniem

Woorden die (ongeveer) hetzelfde betekenen als ‘rijkdom’, met toelichting en mogelijkheden om verder te zoeken. Vergelijkbare woorden die betrekking hebben op het woord woordenrijkdom zijn: vocabulaire, verbositeit, rederijkheid, woordenschat. Woordenrijkdom synoniem Woordenrijkdom 1) Rederijkheid 2) Verbositeit 3) Woordenschat Gevonden op

Taalbeheersing betekenis

Taalbeheersing is naast een algemene term ('het vermogen om zich uit te drukken in één of meer talen') ook een specifieke vakterm voor de wetenschappelijke studie van het effectieve gebruik van taal oftewel communicatiekunde. Een beoefenaar van het vak taalbeheersing wordt een 'taalbeheerser' genoemd. be·heer·sing 1) het goed kunnen gebruiken van je moedertaal of een vreemde taal Voorbeeld: 'De taalbeheersing van veel Nederlandse managers is ondermaats doordat ze zo vaak Engels spreken.'.

Taalbeheersing betekenis taalbeheersing - Zelfstandignaamwoord 1. het vermogen zich te kunnen uitdrukken in een of meer taal|talen ♢ Een goede taalbeheersing bezitten. 2. (taalkunde), (onderwijs) studie van de juiste aanwending van taal (als vak) ♢ Taalbeheersing als vak.

Woordenkennis

Test je kennis van moeilijke woorden met deze gratis woordkennistest. Het testen van je woordenschat is vaak een onderdeel waarmee je verbale intelligentie wordt gemeten. Keer op keer blijkt uit studies dat een grote woordenschat een doorslaggevende factor is voor studiesucces. Hoe groot die woordenschat daarvoor moet zijn, weten we niet precies, maar men gaat meestal uit van een passieve woordenschat van minstens woorden.

Woordenkennis Woordenschat is een veelvoorkomend onderdeel van assessments waarbij je wordt getest op je taalvaardigheid en begrip van woorden. Bij deze test wordt beoordeeld hoe uitgebreid je woordenschat is en hoe goed je de betekenis van woorden begrijpt en kunt toepassen.